Væntingar.

Þessi pistill birtist á síðum Mosfelling á dögunum.

 

 

 

 

 

 

 

Væntingar.

Öll höfum við vonir og væntingar fyrir framtíðina, fyrir okkar fjölskyldu og ættingja. Einnig varðandi ýmsa hluti í kringum okkur, já eða bara ástandið yfirlétt. Það er komið haust og við byrjum þetta haust á rigningu og roki, og stökum sinnum að skafa rúðurnar á morgnanna og undirritaður hefur þurft að beita sköfunni 4 sinnum þetta haustið. Það er nú ekki vandamál enda hokinn af reynslu með ýmis vopna á lofti svo sem bókasafnsskírteini, geisladiskahulstur, illa nagaðar neglur já og svo inneignalaus debetkort svo eitthvað sé nefnt.

Það er líka komið að árlegum viðburði eða þannig. Kosningar. Það er ekki nema c.a. ár síðan við kusum síðast þannig að við eigum að vera í góðri æfingu við að koma X-inu okkar fyrir á réttan stað. Ég nenni ekki í neinn kosningaráróður hér í þessum pistli þannig þið kjósið eftir ykkar hentisemi. Nú ef þið eruð eitthvað óánægð með ykkar val þá bara kjósið öðruvísi næsta haust, ef þetta á að vera árlegur viðburður hér á landi. Nú ef það gerist ekki og þið eruð yfirbuguð af söknuði í að komast í kjörklefann þá eru alltaf sveitarstjórnar kosningarnar í vor....

En öll höfum við væntingar hvað framtíðin ber í skauti sér og allt það, ef ég nota hátíðlegt orðalag hvort sem það er pólitíkin eða eitthvað annað. Ég rifjaði eitt upp sem ég sagði þegar ég var svona c.a. 10 ára. Nú svona í gegnum árin hef ég verið ágætlega yfirlýsingarglaður og sjaldan verið innistæða fyrir stóru orðunum eða loforðunum enda hef ég ekki alltaf hugsað þau til enda. En þetta var sennilega 1990-1991 sem ég lét þetta loforð falla „Þegar Ísland kemst á HM þá ÆTLA ÉG AÐ FARA, þó svo ég þurfi að selja allt sem ég á“ minnir mig að ég hafi sagt. Ég átti nú ekki von á þá að  ég þyrfti að efna þetta loforð enda fátt sem benti til þess að þetta væri á döfinni næstu 50 árin, (þegar maður er 10 ára er maður gamall karl um 35) eða þangað til að ég yrði gamall karl. Ég var heldur ekki að spá í að HM gæti verið haldið í Suður Ameríku, Afríku, Katar nú eða Rússlandi. Ég var heldur ekki að spá að ég væri komin með fjölskyldu og  í vinnu og gæti því ekki bara skroppið á HM sisvona.

En á dauða mínum átti ég von á frekar en árið 2018 þyrfti ég að efna þessi stóru orð 10-11 ára gutta úr sveitinni, og það skal ég glaður gera ef yfirdrátta guðirnir eru mér hliðhollir.

 

Högni Snær.