Hrekkir.

Þessi pistill er frá Janúar 2008.

Hrekkir.

 

Það getur verið gaman af góðum hrekk eða góðu gríni, hver kann ekki einhverja góða sögu af því að grínast í kunningja sínum eða af góðum hrekk. Til er hrekkjalóma félag í Eyjum sem er búið að vera þar við ágætis orðstír í mörg ár, en maður þarf nú að vara sig hversu langt maður gengur svo maður særi engan.

Ég ætla að segja ykkur sögu af frumlegum hrekk sem vinir mínir gerðu á nágranna sínum þegar við vorum um það bil 13-15 ára. Eftir einn skóladag ákváðu þeir að fara heim til eins af strákonum en í sömu götu bjó bekkjarsystir okkar, hún var ekki komin heim úr skólanum en pabbi hennar var heima.

Þeir sáu sér leik á borði til að gera grín í þessum ágæta nágranna sínum. Þeir hringdu í alla í götunni sem að þeir sáu að voru heima kynntu sig sem pabbi bekkjar systur okkar og sögðu “sæll þetta er xxx pabbi hennar xxx hér í xxxgötu 32, hún xxx er lasin heima og ég er fastur í vinnunni, ég var að velta því fyrir mér hvort að þú gætir komið við heima og lánað henni dóttur minni rassamæli, þú værir að gera mér mikinn greiða”

Allt í lagi maður getur nú gert nágrönnum sínum greiða t.d. lánað þeim sykur, tómatsósu og annað slíkt en að lána dóttur nágrannans rassamæli.....Rassamælir er ekki efst á listanum yfir hluti sem þú lánar hverjum sem er eða hvað!!!!

Þeir fylgdust með grenjandi úr hlátri þegar fyrsti nágranninn gekk vandræðalegur í átt að húsinu með lítinn poka í hendinni, hann barði varlega á dyrnar og væntanlega hefur hann vonað að málið væri leist og hún þyrfti ekki mælinn og þakkaði tillitsemina. En nei fljótlega var svarað og hurðin opnuð, þar rétti maðurinn húseiganda pokann en hann tók ekki við honum og eitthvað fór þeim á milli sem ekki var hægt að greina en það endaði þannig að hann gekk skömmustulegur í burtu og hurðinni var lokað. Mínir menn hlógu svo mikið að það lá við að þeir misstu meðvitund. Maðurinn var ekki fyrr komin til síns heima þegar næsti var kominn út og gekk í áttina að húsinu og vitið menn, sama sagan, sá gengur vandræðalega í burtu og mætir öðrum nágranna sínum á miðri leið og heilsast létt áður en þeir halda hvor sína leið,annar á leið með rassamælinn í útlán og hinn eflaust pirraður yfir því að hafa látið gabba sig svona.

Svona gekk þetta næstu tvo tímanna og að mig minnir að einir 5 eða 6 hafi komið færandi hendi handa aumingja stúlkunni sem lá veik heima og ekki er nú slæmt að eiga svo góða granna.

En þá fór einn að strákonum að hafa áhyggjur ef hann skildi ekki fara líka þá yrði hann serklega grunaður um hrekkinn enda var hann einn af fáum jafnöldrum xxx í götunni. Honum var ekki til setunnar boðið, hann gekk af stað vopnaður rassamæli til að vekja af sér allan grun og nú voru góð ráð dýr. þegar hann bankaði þá var svarað reiðilega“hvað villt þú, ertu kannski að koma með mæli handa xxx!” Já svaraði hann hér þarf enginn neinn rassamæli sagði hann og skellti hurðinni.

Þessi hrekkur komst svo upp stuttu seinna þegar menn fóru að segja sögur af honum.

En í minningunni er hann alltaf jafn fyndinn.

 

Högni Snær.