Önugur.

Þessi pistill er frá Ágúst 2007.

 

Önugur.

Hver á það ekki til að vera önugur, fúll eða skapillur svona af og til! Ég er ekkert frábrugðin öðru fólki af því leiti nema ég er þannig oftar, en bara af og til. Ég er svartsýnn, nöldra stundum í konunni minni og er oft gríðarlega morgunn fúll. Þegar ég horfi á mína menn (Liverpool) spila í sjónvarpinu þá er ég  svo svartsýnn fyrir fram að þetta sé nánast dauðadæmt frá fyrstu mínútu “þeir eru að klúðra þessu”.

Svo klára mínir menn þetta og allt þetta svartsýnis tal mitt er til einskis og ég verð gríðarlega ánægður, en ef jafntefli verður niðurstaðan eða því nú verra að “vesalingarnir” tapa þessu helvíti þá get ég alltaf sagt “ég vissi þetta alltaf ”.

Svo hef ég þann miður skemmtilega ósið að blóta hressileg, mér finnst nú alltaf gott að blóta vel enda er það góð leið til þess að fá örlitla útrás fyrir skapinu. En það sem verra er að ég er farinn að blóta og sletta á útlensku í öllu þessu blóti sem er alls ekki gott mál, og ég ekki stoltur af því, enda eigum við Íslendingar mikið safn af skemmtilegum blótsyrðum úr eigin máli til að velja úr.

Ég þarf að fara að venja mig af því að blóta svona enda er dóttir mín komin á þann aldur að apa allt upp eftir manni sem maður segir. Þegar maður er kannski að spjalla í símann við kunningja sinn og segir kannski sakleysislega “Æji haltu kjafti” þá er eru lítil eyru nálagt sem muna allt svona,svo er maður spurður “ Pabbi af hverju á xxx að halda kjafti! ” Ég verð stundum fúll og skapillur þegar t.d. sjónvarpið bilar eða springur á bílnum, ég meina hver verður það ekki. Þá er nú gott að geta slegið hönd á læri og blóta andskoti hressilega. Ég var að vakna einhvern morguninn, svona rétt milli svefns og vöku og í gríðarlegu svartsýnis kasti mig hafði dreymt að Liverpool hafði fallið,Visareikningurinn væri kominn, fram væri Íslandsmeistari í handbolta, konan farinn frá mér, sjálfstæðisflokkurinn hefði náð hreinum meirihluta á þingi, vinnings miðinn í lottóinu hafði farið íþvotta vélina, og Álafosssamtökin væru að mótmæla í garðinum mínum. Þegar ég áttað mig á því að mig hafi til allra guðslukku verið að dreyma. Ég veit um betri leið til að byrja morguninn á en að vakna við svona martröð en ég fer ekki nánar út í smáatriði um það hér, en þetta var dauða dæmdur dagur svona miðað við byrjunina. En þá mundi ég eftir orða til tæki sem ég hafði lesið um, og það átti að róa þann sem í þunglyndinu var. Þá var sagt við hann eftir að hafa vaknað við svona svartsýnis martraðir

“Vertu nú glaður Þú er hvorki sköllóttur, né að norðan”.

Þannig að ég er dauðadæmdur en ég er ekki að norðan.  

 

 

Högni Snær.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.2.2012 kl. 13:05]

Góður