Covid tímar

Þessi pistill kom í Mosfellingi nú á Maí mánuðum.

Covid tímar.

 

 

 

 

 

 

 

Það er nú svo sannarlega rétt að við lifum á skrýtnum tímum, það er að minnsta kosti fyrir okkur flest að við höfum ekki upplifað aðra eins tíma og hafa geisað nú. Á mínum tæpum 40 árum sem ég hef lifað hefur slíkur heimsfaraldur ekki haft eins mikil áhrif á mitt daglega líf og annarra í kringum mig sem ég þekki einsog þessi faraldur. Maður hefur í gegnum árin séð og upplifað ýmislegt en það hefur alltað verið í skjóli einángunar okkar á Íslandi og við aðeins getað upplifað og ímyndað okkur það í gegnum dagblöð, sjónvarps og tölvu skjái.

En ég tel að við Íslendingar erum bjartsýnisfólk upp til hópa og höfum lifað á á þessum fræga frasa „þetta reddast“. Við höfum skriðið úr torfkofunum og vesæld og harkað af okkur hvað svo sem náttúruöflin og annað hefur haft upp á að bjóða í gegnum árin og aldirnar. Það er ekki fyrr en við erum komin á þann stað í dag sem öll okkar nútíma þægindi hafa vanið okkur við hið ljúfa líf, sem við eigum um sárt að binda. Við getum ekki farið á Barion og dottið í það, við þurfum að bíða í heilar 8 mínútur eftir að fá afgreiðslu á kassanum í Krónunni, komumst ekki í hárgreiðslu (það hlaut að koma af því að það væri ljós punktur að vera sköllóttur...) eða farið í fótsnyrtingu þegar við heimtum, komumst ekki á hlaupabrettið eða í lóðin í ræktinni og getum ekki farið á Tenerife um páskana.

Ég er hræddur um að langafar okkar og ömmur hefðu rassskellt okkur undan þessu væli í okkur íslendingum. En það er fólk sem á virkilega um sárt að binda og fólk sem hefur veikst illa og dáið. Ekki bara það sem við lesum um úti í heimi heldur í okkar nær umhverfi. Ég er ekkert undan skilin þessu væli, enda kannski mesti vælukjóinn af okkur öllum. Það er kannski kaldhæðni örlagana að þegar þegar við loksins töfrum fram sigur lagið í evrovision er keppnin blásin af, og loksins þegar við Púlarar erum komnir með aðra ef ekki báðar hendur á dolluna eru miklar líkur á því að árangurinn verði að engu og tímabilið þurrkað út. Og þegar maður var orðin grimmur í ræktinni að skafa af sér lýsið þá lokar Víðir World Class.

Vandamál heimsins eru stærri og meiri en að þurfa að bíða í röð í ríkinu, tökum okkur tak og brettum hendur fram úr ermum. Sól fer að hækka á lofti og það koma bjartari tímar. Þetta reddast.

 

Högni Snær.

Haustið

Þessi pistill kom í Mosfelling síðasta haust og það hefur eitthvað dregist að koma honum hingað inn.

Haustið

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eftir í Túninu heima kom fyrsta haustlægðin með smá skell og eftir svona Mallorca veður þá var einsog maður hefði aldrei upplifað rok og rigningu á landinu kalda. Eftir skemmtilega „Túns“ helgi þá hefur haustið mætt með roki og rigningu að vanda og þrátt fyrir rok sölu í sólaráburði og og flugna spreyji þetta sumarið þá mætir veður blíðan og minnir okkur á hvar á hnettinum við búum.

Ég vona að allir sveitungar hafi notið bæjarhátíðarinnar og hún verður flottari með hverju árinu. Ég varð nú ekki svo frægur þetta árið að mæta á Palla ballið en ég fékk að sjá Palla og glimmer gimpinn á bæjartorginu og hafði sá gamli gaman af.

En með haustinu koma líka jákvæðir tímar og það þýðir að handboltinn er byrjaður að rúlla og þegar þessi pistill er skrifaður þá vorum við að klára að vinna KA í fyrsta leik tímabilsins og okkar strákar fara vel af stað. Ekki var nú heldur dónalegt að strákarnir okkar í Inkasso deildinni rasskeltu Gróttu í gær og sýndu einsog svo oft í sumar að við eigum fullan rétt á þessari deild og við viljum ekki niður. Nei takk.

En þó sumarið hafi verið lygilega gott hvað veður varðar þá held ég að allir Mosfellingar geti verið sammála um að það er eitt sem við munum ekki sakna í vetur. Það er andskotans lúsmýið...  Fari það kvikindi fjandans til, og undirritaður mun ekki sakna þess að klóra sig til blóða eftir svívirðilegar árásir liðinnar nætur. Það var ekki fyrr en eftir lækna heimsókn og pillu át að ég kunni ráð við ófétunum en það er að ef ég tek ofnæmislyf þá þá klæjar mig ekki svo mikið að ég geti nánast átt daginn lausan við klór og óþægindi.

En hvað um það nú á næstu vikum ætla strákarnir okkar í Inkasso að tryggja áframhaldandi veru þar og strákarnir okkar og stelpur ætla heldur betur að rífa kjaft í handboltanum í vetur.

Áfram Afturelding

 

Högni Snær              

 

Það mætti loksins.

Ég er búin að vera lélegur í því að setja inn pistlana undan farið, en þessi kom á síðasta ári.

Það mætti loksins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já komið þið sæl, þá er komið að sumar pistli ársins, og um hvað ætti ég svo sem að nöldra yfir í þetta skiptið. Yfirleitt er úr mörgu að velja því miður. En ég get ekki verið annað en MJÖG sáttur þessa daganna, eða þar um bil. Nei ég vann ekki í víkinga lottóinu nú eða júró jackpott, ekki einu sinni laugardags lottóinu. Nei ekkert slíkt, heldur voru mínir menn í bítlaborginni að næla sér í sjötta Evrópu bikarinn og það er súper næs. En þrátt fyrir að eiga eitt besta tímabil frá því að ég var 10 ára þá tókst poolurum ekki að taka þann enska ekki frekar en síðastliðin 30 en það var sæt sárabót að bæta þessum í bikaraskápinn og þessi verður ekki sá síðasti sem fer í skápinn góða þar á bæ. Gaman hefur verið að fylgjast með rígnum á milli Man U manna og kvenna og poolara undanfarnar vikur og það eru slíkir ástar neistar þar á milli að stuðningsmenn Man U vilja flestir frekar sjá enska titilinn fara til nágranna sinna í Manchester borg heldur en til Liverpool. Það segir ýmislegt um sambandið þarna á milli.

Svo er maður líka svo sæll og glaður yfir veðrinu, það má ekki gleyma að gleðjast yfir þjóðar íþrótt okkar Íslendinga. Ég er ekki að tala um handboltann heldur hina þjóðar íþróttina... veðrið. Það er heldur betur búið er að leika við okkur á suðvestanhorninu að minnsta kosti og ég bara skil ekki hvað er í gangi. Það er engu líkara en að veður guðirnir hafi fengið dúndrandi samviskubit yfir þessari drullu sem þeir hafa boðið okkur upp á á höfuðborgarsvæðinu síðast liðin ár og sagt „ jæja gefum þessum greyum sæmilegt vor einu sinni“. Ég vil nú ekki vera vanþakklátur en það var komin tími til. En það ber nú að fara varlega í veisluna því rauðhærðar vampírur einsog ég erum í útrýmingar hættu á svona sólríkum dögum og hætt er við því að við gefum upp öndina ef ekki er makað vel af sólarvörn á kroppinn og skallann í mínu tilfelli. Ég vona að með þessum skrifum að ég sé ekki að kalla yfir okkur rigningar bölvun og vosbúð, það kæmi ekki á óvart. En það mætti loksins...sumarið

En hafið það gott í sumar, ég kveð að sinni.

Högni Snær   „heimsmeistari“